M. Wijnberg wint de P.C Hooftprijs 2018. Wil ik toch even bij stilstaan. In 2010 maakte ik een hommage-collage voor Wijnberg. Het werkje is te zien op mijn website willembroens.nl bij ‘Hommages 2’ eena onderste rij helemaal rechts;8 gele plaatjes met blauwe rondjes. De volgende tekst staat erop; ‘HA Nachoem M. Wijnberg Een gedicht maken over wat er niet is/maar wat ik wel zie/Su Chi (1036-1101) ziet de zeemarkt en moet/een gedicht maken/een gedicht over een schaduw van wanen,/leegte boven leegte/er is alleen de groene zee/een gedicht is een raakruimte.///Su Chi heeft al lang gehoord van de Zeemarkt/van Dengzhou. Normaal gesproken zijn de luchtspiegelingen/te zien in de lente en in de zomer./Su Chi is laat in het jaar op het strand en verwacht/niets te zien daarom bidt hij tot de zeegod,/de Prins van Weidse Deugd. De volgende dag is/de zeemarkt te zien en vervolgens schrijft Su Chi het gedicht./Wijnberg schrijft zijn ‘Eerst dit dan dat’,/Su Chi is voor hem ook een raakruimte.’ Ook weer verder met ‘De lezer en de wereld’ van Jeroen Mettes uit het boek ‘Weerstandsbeleid’. ‘Hoe dichter speculaties als die van J.H. de Roder in de buurt komen van harde wetenschap,hoe meer ze de singulariteit van poëzie – die ligt in het moment van het beslissend lezen van een gedicht,en niet in de empirische oorsprong van poëzie in het algemeen – zullen moeten ontkennen. Zoals gezegd komen ze tot dusver niet in de buurt van harde wetenschap,en zelfs als dat wel het geval zou zijn,dan hoeven lezers zich daar niets van aan te trekken. Maar het is de impuls tot en populariteit van zo’n onderneming die ons misschien zorgen zou moeten baren. Het klinkt vreemd,maar als het bestaan van poëzie afhangt van een beslissing,dan is zij per definitie in gevaar. 2 motto;’An diesem,woran dem Geiste genügt,ist die Grösse seines Verlustes zu ermessen.'(G.W.F. Hegel) Bovendien zien we dit verlangen naar het einde van het verlangen – letterlijk een ‘reactionair’ verlangen – uitgedrukt in de twee dominante poëtica’s die ik hierboven noemde,en bijgevolg in het werk van sommige van onze beste dichters.'(bladzijde 296-297) Wordt vervolgd. Nu weer een gedicht van Mark van Tongele uit de bundel ‘De loeiende tier’. ‘HET ONTBONDEN ZONLICHT/////vertoont niet alleen de kleuren van de regenboog,/maar ook donkere lijnen:’black smokers’. Vliegende/schaduwen. Aan de granulatiestructuur merkt men/dat de oppervlakte van de zon door stijgende en/dalende materiestromen voortdurend in beweging is.'(bladzijde 26) Wordt vervolgd. Het gedicht is nog niet af. Een bijzonder woord. Uit de bundel ‘Lucebert verzamelde gedichten’ het woord ‘knapenkrijgsschool’. (bladzijde 160)
