Verder met ‘Hölderlin, biografie van een mysterieuze
dichter’ van Rüdiger Safranski.
Verder met
Hoofdstuk 8
‘Ervan uitgaande dat Hegel niet de auteur was, gaat het bij die tekst om een
begin 1797 vervaardigd, slechts
fragmentarisch bewaard gebleven afschrift van een tekst die ongeveer een jaar
eerder was ontstaan en die
verloren is gegaan. De fragmentarische tekst van Hegels hand dook in 1913 bij een
veiling op en werd in 1917
door de filosoof Franz Rosenzweig gepubliceerd onder de titel ‘Het oudste
systeemprogramma van het Duitse
idealisme’. Sindsdien wordt er door deskundigen over getwist wie de
oorspronkelijke schrijver van die tekst is:
Hegel, Schelling of Hölderlin. Maar men is het er wel over eens dat wie de
schrijver ook is geweest ieder van
de drie mannen ideeën ingebracht heeft en dat het in die zin om een soort
gemeenschapswerk gaat.
De gloedvolle en trotse toon van dat document wijst mijns inziens vooral op
Schelling; ook het appel om de
gemeenschappelijke ‘zaak’ dapper in de openbaarheid te verdedigen, doet
vooral aan Schelling denken, die
zich in brieven aan Hegel al eerder in dezelfde zin had uitgelaten.’
(Bladzijde 122) Morgen verder met dit hoofdstuk 8.