Spaakpatronen Ik ga een reeks beginnen met de titel ‘Uitgelicht’. Het worden een soort ready mades. In kranten of tijdschriften staan regelmatig artikelen waar veel bijzondere feiten in staan over bijzondere mensen.Ik ga die artikelen op mijn manier samenvatten. De eerste gaat over Peter Möricke, roepnaam KHOP. Het stond in de Volkskrant van 25-9-12. KHOP debuteert op 71-jarige leeftijd met 50 verhalen van 50 woorden. Hij is een minimalist van jongs af aan.Hij houdt ervan dat iets geschiedenis heeft. Vintage. Zijn ‘Easy Pieces’ verwijst naar muziekstukjes. Wat Möricke echt interessant vindt, heeft niets met schrijven te maken.’ Dat zijn de verschillende spaakpatronen, hoe je die in een fietswiel weeft.’Op het eind van het artikel vraagt Carel Helder; ‘Wil hij hier blijven wonen? KHOP;’De vraag is: wil je hier sterven? Nee, ik zou het liefst teruggaan naar Berlijn, ohne weiteres. Ik kom daar geregeld, mijn oudste dochter woont er al een tijd. Als ik daar ben, loopt er iemand met me mee: dat is mijn vader. De hoed op, armen op de rug gekruist. Maar het leukste van Berlijn is: ze verstaan daar overal Duits, jongen. Dat is een belevenis.’ ‘
