Weer verder met het essay ‘Het zwijgen van de tragedie’ van Stefan Hertmans uit de bundel ‘Het zwijgen van de tragedie’.
‘3
‘Ieder die zijn ziel wil redden,
zal haar verliezen.’
Soren Kierkegaard
Er wordt geregeld nagedacht over de vraag waarom de tragedie in onze tijd als literaire expressievorm onmogelijk is geworden. Het beroemdste voorbeeld hiervan is ‘The Death of Tragedy’ van George Steiner, inmiddels toch al ruim veertig jaar geleden verschenen, met de Tweede Wereldoorlog toen nog vers in het geheugen. Steiner geeft voor dit zwijgen van de tragedie allerlei redenen, die meestal met de ontwikkeling van het individu te maken hebben (christelijke verlossingsleer, optimisme over de technische vooruitgang, het romantische streven naar soevereiniteit, afwijzen van heteronomie en zo meer). Een van de belangrijkste redenen lijkt echter te schuilen in het ontstaan van de moderne ironie, een reden die bij Steiner enigszins onderbelicht blijft.’ (Bladzijde 277) Dit is fragment 14. Wordt vervolgd.