met het essay van Ernst van Alphen ‘Affecten’ ondertitel ‘Bacon via Deleuze en Deleuze via Bacon’ uit de bundel ‘Hoe kunst en filosofie werken’. ‘Godards films zijn abstract,niet omdat ze niet langer narratief zijn in de conventionele zin van het woord,of omdat ze voor een groot deel zelfreferentieel geworden zijn. Nee,ze zijn abstract omdat ze uit een groot aantal elementen,en een diversiteit van vertogen bestaan,en omdat die op zo’n manier met elkaar gecombineerd zijn dat een niet-narratieve continuïteit ontstaat. Deze vorm van abstractie is daarom niet het gevolg van het afzweren van narrativiteit,maar van de poging ‘om een “buiten” te bereiken van andere vreemde verbanden door middel van een vrij,abstract EN,wat de voortgang van de film overneemt'(Rajchman 1995: 19, vert. auteur). Bacon beschreef dit proces van het creatieve ‘worden’ als een vervorming:’Dat wat ik wil doen is verschijningsvormen vervormen,maar vervolgens in dat proces van vervorming de verschijningsvorm vastleggen'(Bacon in Sylvester 1987:30). En in een ander interview:’Je moet vervormen om dat wat de verschijningsvorm was genoemd tot een beeld te maken'(Bacon in Davies & Yard 1986: 44). De vervorming die Bacon beschrijft,resulteert op de eerste plaats in uitbeeldingen van beweging,transformatie en animatie. Zijn figuren lijken in beweging of beroering te zijn. Maar zijn vervormingen kunnen ook meer fysiek worden gezien:als gewelddadig of als interventies die verwonden. Het geweld is dan echter niet alleen gericht op de uitgebeelde figuren,maar ook op de toeschouwers van zijn schilderijen. Kijkers worden geraakt door de affecten die worden geproduceerd door de in beweging gebrachte figuren. Daarom kan men stellen:de schilderijen van Bacon doen dat waarover ze gaan.'(bladzijde 36-37) Wordt gevolgd. Nu weer een citaat uit de verhalen en scènes van daniil charms’ verzamelde werk ‘ik zat op het dak’. ‘De kraai met de vier poten Er was eens een kraai en die had vier poten. Eigenlijk had hij vijf poten,maar het heeft geen zin het daarover te hebben. Op een dag kocht de kraai met de vier poten koffie en hij dacht:ja,ik heb nou wel koffie gekocht,maar wat moet ik ermee? Het ongeluk wilde dat op dat moment een vos langskwam.Hij zag de kraai en riep tegen hem:’He,jij daar,suffe kraai!’ En de kraai riep tegen de vos:’Je bent zelf een sufferd!’ En de vos riep tegen de kraai:’En jij,kraai,bent een zwijn!” En toen liet de kraai van ergernis alle koffie vallen. En de vos rende weg.En de kraai ging naar beneden en begaf zich op zijn vier,nee,zijn vijf poten naar zijn armzalige huis. 13 februari 1938′ (bladzijde 169) Wordt vervolgd.
