Willem Broens

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Men beseft heel goed dat de nomaden onder onze heerschappijvorm ongelukkig zijn:men schrikt voor geen enkel middel terug ze op een bepaalde plaats te fixeren,zij kunnen nauwelijks leven. En Nietzsche leefde als één van deze tot hun schaduw gereduceerde nomaden,toen hij van het éne gemeubileerde pension naar het andere trok….

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Zelfs op dat punt waar zij zich met elkaar vermengen,houden zij niet op elkaar te bestrijden. Het wijsgerige vertoog is uit de imperiale eenheid via talrijke metamorfosen geboren,via juist die vele metamorfosen die ons van imperiale formaties naar de Griekse polis voeren. Zelfs in de Griekse polis blijft het wijsgerige…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Want wanneer men onderzoekt hoe de primitieve gesegmenteerde gemeenschappen plaats hebben gemaakt voor andere heerschappijformaties,een vraag die Nietzsche zich in het tweede essay van ‘Zur Genealogie der Moral’ stelt -,dan zien wij dat twee fenomenen zich voordoen,die in strikte zin correleren maar toch volledig van elkaar verschillen. Het is juist…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Het is dit spel van intensiteitsschalen dat het opgaan van de ironie en het neergaan van de humor bij Nietzsche bepaalt en dat zich als consistentie of kwaliteit van het beleefde in relatie tot het uiterlijke ontwikkelt. Het aforisme is de zuivere materie van de lach en van de vreugde….

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Hij zei:doe er nog een schepje bovenop,het is nog niet walgelijk genoeg, of: het is schitterend,zo walgelijk als dat is,het is een wonder,een meesterwerk,een giftige bloem,eindelijk ‘begint de mens interessant te worden’. Op deze manier bijvoorbeeld beschouwt en behandelt Nietzsche dat wat hij het slechte geweten noemt. Er zijn altijd…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Onze decadentie en degeneratie blijkt uit de manier waarop wij de behoefte voelen op angst in te zetten,op eenzaamheid,schuld en het drama van de communicatie,kortom op heel de tragiek van de innerlijkheid. Zelfs Max Brod vertelt nog over het waanzinnige lachen van de toehoorders,toen Kafka uit ‘Der Prozess’ voorlas. En…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘De intensiteit heeft met eigennamen te maken,en dat zijn noch voorstellingen van dingen(of personen),noch voorstellingen van woorden. Soort- of persoonsnamen,de voorsocratische denkers,de romeinen,de joden,Christus,de Anti-christ,Julius Caesar,Borgia,Zarathustra,al deze eigennamen die in Nietzsches teksten opduiken en terugkeren,zijn significanten,noch significaten,maar benoemingen van de intensiteit op een lichaam;dat kan het lichaam van de aarde…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Een aforisme is niet alleen een betrekking tot het buiten,het heeft als tweede kenmerk dat het een betrekking tot iets intensiefs is. En dat is hetzelfde. Over dit punt hebben Klossowski en Lyotard alles gezegd. Deze ‘belevingstoestanden’ waarover ik zojuist sprak om te tonen dat zij niet in voorstellingen of…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Dit gebeurde in het tijdschrift ‘Acéphale’ waaraan Jean Wahl,Bataille en Klossowski verbonden waren. Maar nu is dat misschien niet meer het probleem. De strijd moet niet meer op het niveau van de teksten worden gevoerd. Niet omdat men op dat niveau niet zou kunnen strijden,maar omdat die strijd niet meer…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Iets springt uit het boek en treedt in contact met een zuiver buiten. Daar schuilt,naar mijn mening,het recht op tegeninterpretatie voor het gehele werk van Nietzsche. Een aforisme is een krachtenspel,een toestand van krachten die aan elkaar altijd uiterlijk zijn. Een aforisme wil niets zeggen,betekent niet en kent significant noch…