Willem Broens

Stefan Hertmans over Ernst Herbeck. Vervolg. ‘Van die hele obsessie zag ik lang geleden een perfect beeld, van de hand van een Duits kunstenaar die al lang nadenkt over de confrontatie van Duitse landschappen met de daaraan inherente waanzin: Anselm Kiefer. Ik had een grote reproductie van dit werk boven mijn werktafel hangen toen ik…

Ik ga nog even verder met Ernst Herbeck. Onderdompeling. Als eerbetoon citeer ik het hele essay van Stefan Hertmans; ‘Een vette kluif volstaat’,ondertitel;’bij de dood van Ernst Herbeck’. Het essay staat in de essaybundel ‘Het putje van Milete’ en is in 2002 uitgegeven. Stefan Hertmans schreef het essay in 1992 voor de Poëziekrant.En heel langzaam…

W.G.Sebald over Ernst Herbeck. Vervolg. Gisela Steinlechner heeft de hazenlip geïnterpreteerd als het door Herbeck zelf ontdekte embleem van zijn gespleten persoonlijkheid. Zij noemt in dit verband de stelling van Claude Lévi-Strauss dat de hazenlip in Amerikaanse indianenmythen beschouwd wordt als het overgebleven spoor van een tweeling die nooit is geboren. Het is deze tweeheid-in-één…

W.G. Sebald over Ernst Herbeck. Vervolg. ‘De op wonderbaarlijke wijze uit de hoge hoed tevoorschijn gehaalde haas is zonder enige twijfel het totemdier waarin de schrijver zichzelf herkent. De aangeboren hazenlip, waaraan hij meermalen is geopereerd en die als premorbide handicap waarschijnlijk een belangrijke rol heeft gespeeld in het ontstaan en de bijzondere ontwikkeling van…

W.G. Sebald over Ernst Herbeck. Vervolg ‘Gisela Steinlechner heeft in haar boek ‘Die Ver-rückung der Sprache’ laten zien dat het werk van Herbeck vol zit met antropomorfe dierenportretten. Dat komt in de eerste plaats doordat zijn mentor in de kliniek hem niet zelden titels opgaf als ‘De zebra’ of ‘De giraffe’. Omdat Herbeck zich in…

Sebald over Herbeck. Vervolg Helemaal verbazend is het dat Herbeck naast zijn dichterspraktijk in een klein aantal fundamentele zinnen ook een theorie van de poëzie heeft geleverd. ‘Poëzie’, schrijft hij, ‘is een mondelinge manier om de geschiedenis in slow motion gestalte te geven. [….] Poëzie is ook een afkeer van de werkelijkheid die zwaarder is…

Een tijdje geleden las ik in de essaybundel ‘Campo Santo’ van W.G. Sebald een bijzonder essay met als titel ‘Haasjes kind, de kleine haas’. De ondertitel is ‘Over het totemdier van de dichter Ernst Herbeck’. Het werd de aanleiding tot een hommage voor de dichter Ernst Herbeck. Ik werk er op dit moment aan. Ik…

Het paadje van verlangen (werktitel) ‘In de muren onze adem en die van de kinderen en kleinkinderen’. Ook als de school verdwijnt, de blessuretijd in zicht komt is niets meer wat het schijnt. ‘Allen en niemand. Wij maken het te samen, ook jij, op een winderige dag, wanneer het vroeg of laat is op aarde:…

Over mijn beeldend werk ‘De Hommages’. Je kunt een tekst vergelijken met een raakvlak, een huid. Roland Barthes doet het o.a. Lezen is zo een schuivende beweging over het raakvlak. Lezen kan schrammen veroorzaken. Lezen is dan vergelijkbaar met een lichamelijke aanraking. Met de ogen kun je al lezend het lichaam van de tekst schaden….

vervolg proefwerkvragen over Baricco’s ‘De barbaren’. Staat school aan de kant van de beschaving en de tv aan de kant van de barbaarsheid? Experimenteert de tv met het nieuwe gevoel van de barbaren? Wat wil zeggen dat de nomadische betekenis de plaats inneemt van de vaste betekenis? Als we het idee van en mutatie accepteren,…