met het essay van Thijs Lijster ‘Het einde van de kunst,het begin van de kritiek’ uit de bundel ‘Hoe kunst en filosofie werken’. ‘Volgens Danto is dat een vraag die niet alleen filosofen,maar ook kunstenaars bezighoudt. In 1964 bezoekt hij een tentoonstelling in de Stable Gallery in New York,waar ook werk van Andy Warhol tentoongesteld wordt. Hier ziet hij ‘Brillo Box’,een kunstwerk dat visueel niet te onderscheiden is van de Brillo-verpakkingen in de supermarkt. In zijn essay ‘The Artworld'(1964) probeert Danto een antwoord te vinden op de vraag waarom Warhols ‘Brillo Box’ een kunstwerk is en de verpakkingen in de supermarkt niet. Volgens hem heeft dit niets met de materiële eigenschappen te maken:dat Warhols dood van beschilderd triplex is gemaakt,terwijl de zeepverpakking van bedrukt karton is,kan niet de reden zijn dat we het eerste wel en het tweede niet als kunstwerk zien. Het is ook niet het ambacht dat we zo waarderen in Warhols kunstwerk. Het onderscheid tussen kunst en niet-kunst,zegt Danto moet hier niet worden gezocht in materiële of visuele verschillen,maar in de theorieën die het kunstwerk omringen:’Iets beschouwen als kunst vereist iets wat het oog niet kan waarnemen – een atmosfeer van kunsttheorie,kennis van de kunstgeschiedenis:een kunstwereld(artworld)'(Danto 1965:580,vert.auteur). Danto’s concept ‘kunstwereld’ is vaak ten onrechte begrepen als de groep van experts(verzamelaars,critici,curatoren)die samen bepalen wat kunst is. Uit dit misverstand is zelfs een hele school,de zogenaamde ‘Institutionele Kunsttheorie’ van George Dickie,voortgekomen. Maar dit is niet wat Danto bedoelt,zoals hij later heeft uitgelegd in ‘The Transfiguration of the Commonplace'(1981). Volgens Danto is het onderscheid tussen het gewone object en het kunstobject ontologisch:een kunstwerk is,in tegenstelling tot het gewone object,een drager van betekenis.'(bladzijde 199) Wordt vervolgd. Nu weer een paar aantekeningen van Elias Canetti uit ‘Het geheime hart van het uurwerk’. ‘Het spijt hem van ieder woord dat samen met hem sterft.'(blz. 1390 ‘Één enkele naam begrijpen.'(blz. 139) ‘Datgene van Aristoteles met de rijkste gevolgen:zijn uitvoerigheid.'(blz. 140) ”Om slangen te kwellen stoppen de kinderen ze in een zak ongebluste kalk en gieten er dan water op;het gesis van de slangen,terwijl zij de verbrandingspijn verduren,noemen de kinderen het gelach van de slangen.”(blz. 140) ‘Het denkt niets. Het is gelukkig. Het kijkt naar mijn potlood en glimlacht.'(blz. 140) ‘De late godsdiensten,en jij zult er niets van weten. Misschien zijn het godsdiensten zonder slachtoffers.'(blz. 140) Wordt vervolgd.
