met het boek van peter Henk Steenhuis en René Gude ‘door het beeld door het woord’. ”Ja. Misschien dat een dieet van louter esthetische ervaringen een grote rol kan spelen in mijn strikt individuele ontwikkeling. Individualiseren is mooi,ik heb er een project voor het leven van gemaakt. Maar voor mij is kunst zo sociaal als maar kan,niet alleen omdat er tenminste een kunstenaar en een toeschouwer nodig zijn. Ik doe ook graag met Woorden recht aan het bovenindividuele karakter van kunst. Dan gaat kunst op een rijkere manier deel uitmaken van collectieven en kan het zelfs helpen om nieuwe of – laat ik flink zijn – betere collectieven die we vormen. Alle individualiteit is schatplichtig aan de collectieven die we vormen. We organiseren ons altijd,als gezin,als familie,bedrijf,land – en zelfs als economische gemeenschap komen we in Davos bij elkaar en lopen daar “en groupe” langs een doek van Caudy. Geel,maar dat is het Woord niet.’ Meditatie ‘Het zijn niet de dingen,maar onze voorstellingen van de dingen die ons verwarren en in verrukking brengen.'(bladzijde 331-332) Wordt vervolgd. Nu weer een gedicht van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘De windvanger’. ‘JE BRIEF IS WONDERLIJK/////je brief is wonderlijk,nog groter en lichter/dan de gedachte aan een bloem als de droom/tuinaarde is,/ je brief gaat open iets ontvouwen/en van buiten komt er lucht komen er woorden/komt ruimte.///ik sliep in groene weidevelden/ik lag op de rand van het dal van doodsschaduwen/in de laatste nachtwake'(bladzijde 190) Wordt vervolgd. Het gedicht is nog niet af.
