met de lezing van P.F.Thomése ‘Het raadsel der verstaanbaarheid,over de kunst van het authentieke’. Uit ‘Verzameld Nachtwerk’. ‘Je moet moeite doen om erbij te kunnen,je moet over een hoge muur klimmen en komt dan in een verwilderde tuin,dat idee. Je bent op je hoede,langzaam baan je je een weg. Stel dat je aan het communiceren bent wanneer je je door die verwilderde tuin beweegt. Je hebt je smartphone bij je en je belt,mailt,sms’t met om het even wie. wat moet je meedelen? Je weet niet wat je ziet,je kent de namen niet van de struiken waarvan de takken in je kleren blijven haken,je bent op vreemd terrein,dus hoe druk je je uit? Bij deze onmogelijkheid om je uit te drukken begint het interessant te worden. Het is precies op dat punt waar de communicatie ophoudt en de literatuur begint. Waar gaat dat boek over? Pas als je dit niet kunt zeggen gaat het ergens over. Iedere schrijver kent het onmogelijke en onzinnige moment dat hij zijn uitgever moet uitleggen waar zijn boek over gaat. De marketingafdeling heeft namelijk informatie nodig voor de prospectus die naar de boekhandel zal worden gezonden. Ik heb me er wel eens van af willen maken door het sturen van een saillant fragment uit de tekst waaraan nog gewerkt werd,maar daar is de boekhandel niet in geïnteresseerd. Zo’n tekst zelf ‘zegt niet veel’,zegt men. Belangrijker is wat er over een tekst gezegd kan worden.’ (bladzijde 129-130) Wordt vervolgd. Nu weer een gedicht van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Skryt Om een zinkend schip blauw te verven’. ‘hoe vaak waren we hier in de koelte op de vloer/de reuk van terpentijn en vuur/de doeken zijn wit want de ogen zijn leeg/de afzijdigheid van de nacht/en de maan een glimlach buiten ergens/buiten zicht/de dagen vergaan als seizoenen door de ruiten/een wolk,een gezicht,regenblaren,het gedicht,/ik wilde je brandmerken met het vuur/van alleen zijn/geen vuur zingt zo mooi/als de zilveren as van jouw bewegingen/en jouw treurige lichaam/ik wilde die treurigheid uit je halen’ (bladzijde 90) Wordt vervolgd. Het gedicht is nog niet af.