met ‘Megalomanie voor beginners,protocollen’. Uit ‘Nergensman’ van P.F. Thomése. ‘De wersten,staretsen en samowars herinner ik mij,intrinsiek,immanent,maar ook filigrein,maliebaan,vadermoorder. Woorden die niet over hun woordachtigheid heenkwamen,verrukkelijke boekentaal,wartaal,tovertaal. Nog steeds heb ik die hang naar Moeilijke Woorden,losgeraakt van de wereld der dingen en nu zelf ding geworden. Onbekende werelden,gemaakt,ingemaakt,geconfijt,van onbegrepen woorden. Confit de mots. Om ze te kunnen bewaren. Voor later,ooit,wanneer het moment is aangebroken. Meenemen dus,zo’n onverklaarbare taalparel. Je wist het maar nooit. Als een Klein Duimpje met zelf meegebracht vocabulaire strooiend om de weg terug te vinden naar waar je nooit geweest bent. Thuis:niet de plek waar men vandaan komt,maar de plek waar men heen wil. Niet zozeer een plek als wel de verbeelding van een plek. Men wil er ook niet echt heen,men wil ernaar verlangen. Nergens zo thuis als onderweg,wegdromend in de bladzijden. Herhaling doet leven,verandering doet schrijven. Er zijn er die hun biografie inslijten door steeds hetzelfde levenspad op en af te lopen. Ze herhalen bepaalde beschrijvingen zodat ze zwaarder en zwaarder worden en in de herhaling vanzelf de kracht van waarheid schijnen te verwerven. Zelf heb ik de omgekeerde ervaring.'(bladzijde 26-27) Wordt vervolgd. Nu verhalen van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. Eerst een soort inleiding van A.UTEUR, Girona,het jaar van de ezel. ‘Het staat je voor de geest een boek te maken dat als het af is,het is aan af toe,bestaan zal uit zevenentwintig kleine teksten begeleid door zevenentwintig aquarellen. Zevenentwintig,omdat dit getal zo goed is als elk ander en beter dan de meeste,met de eeuwige negen erin,en deze geest,die de Wondergeest zoekt op bevuild papier,is nog ingeïnkt met bijgelovigheden. Als je een blinde ezel bent die op het ijs loopt doe je er goed aan het aantal stappen te tellen en dat te vullen met een verontschuldigende waarde of zelfs een ingevroren betekenis.'(bladzijde 7) Wordt vervolgd. De ‘inleiding’ is nog niet af.
