met ‘Megalomanie voor beginners,protocollen’. Uit ‘Nergensman’ van P.F.Thomése. ‘De wereld overmeesteren is allereerst zichzelf overmeesteren. Schrijven is:zichzelf herschrijven. Met woorden die nog gevonden moeten worden. De wereld overmeesteren is daarmee:de taal overmeesteren,eigen maken. Zelf vreemd worden in een eigengemaakte taal. De ontdekking dat de vernietiging binnen handbereik ligt,is het begin van creativiteit. Veel staat in de weg,veel is door anderen neergezet om het vrije zicht te belemmeren. De werkelijkheid moet kapot om haar te kunnen ervaren. Een steen door de ruit om door het raam heen te kunnen kijken. Als het nodig is,maar ook als het niet nodig is. Er gaat een geweldige rust uit van iets wat vernietigd wordt. Vrij van zorgen ben je opeens. Het is er niet meer,niet meer om te haten,niet meer om van te houden,niet meer om je ongerust over te maken. Soms ga je iets missen wat je hebt vernietigd. De dingen die je het scherpst mist zijn veelal dingen die je zelf kapot hebt gemaakt. Onherstelbaar. Je heerste en nu sta je machteloos,almachtige breker met je armzalige reparatiesetje. Zelf ben ik ook vernietigd. Ik ben een paar keer gebroken en gelijmd,op een dag werd ik vernietigd. En sindsdien ben ik vrij. Ik ben gestorven en als herinnering opgestaan. Ik leef alsof ik mij dit leven herinner van lang lang geleden toen ik nog gelukkig was. Mijn geluk is een herinnering aan nooit gekend geluk. Ik heb altijd gehouden van woorden die hard zijn vanbuiten en zacht vanbinnen. Taal moet stevig staan. Als een muur. En achter die muur