met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Grondvesting/schrijven,politiek,taal,het lichaam van Bruce Andrews ‘Consensueel’:1. Tot stand gekomen met wederzijdse instemming,zonder op schrift te zetten. 2. Betreffende de pupilvernauwende respons van een bedekt oog terwijl het andere wordt blootgesteld aan het licht. ‘De toekomst ziet er somber uit:cognitieve dissonantreductie. We zijn gezeten in de twintigste eeuw.’ Het schrijven als schrijven. en wat is daarvan de politiek? En wat is daarvan de politieke economie? Onderscheidende eigenschap:werk gericht op een onderzoek naar taal als medium(en dus onder de aanname dat de illusionistische of de materiële of de sociale eigenschappen van het medium licht zouden kunnen werpen op fundamentelere kwesties – van de menselijke werkelijkheid,sociale werkelijkheid,ervaring in het algemeen en particuliere ervaring). Het voert die vragen ten tonele. ‘Je zou best een betere links-radicale bibliotheek willen hebben,is het niet’. In hoe je het schrijven als medium karakteriseert is steeds een epistemologie ingebed,aan de orde,op het spel. Aannames wijzen beide kanten op;een politiek berust op een uitleg – een karakterisering van het medium en zijn eigenschappen,zijn mogelijkheden,zijn beperkingen.'(bladzijde 61) Wordt vervolgd. Nu weer verder met het verhaal ‘Het wezen van zijn leer’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘Wij allen zien hem ten onder gaan bij wijze van spreken:mistroostig en moedeloos,het gezicht getekend,holle ogen,niet de geringste opwaartse beweging in de mondhoeken om een vleug van verlossing te suggereren. De man verdwijnt uit ons weten,misschien voor altijd gedoemd van grap naar grap te dwalen op zoek naar verloren luchtigheid of levitatie.'(bladzijde 99) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af. Een bijzonder woord. Van Mark van Tongele uit ‘Lichtspraak’ het woord ‘heletoontoonsladder’.(bladzijde 46)
