met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Het denken op het buiten aansluiten,dat is precies wat de filosofen nooit hebben gedaan,zelfs wanneer zij over politiek spraken of over een wandeling,of over frisse lucht. Het is niet voldoende om het denken direct en onmiddellijk aan het buiten aan te sluiten. ‘…Zij komen als het noodlot,zonder motief,zonder ratio,zonder consideratie,zonder voorwendsel,zij zijn er zoals de bliksem er is,te verschrikkelijk,te plotseling,te overtuigend,te anders om zelfs maar te kunnen worden gehaat.’Dat is de beroemde tekst van Nietzsche over de grondleggers van staten,over dat ‘verschrikkelijke kunstenaarsegoïsme dat wel van erts lijkt’. (Zur Genealogie der Moral’,ll,17) Of is deze tekst van Kafka,de Kafka van ‘De Chinese muur’? ‘Op een voor mij onbegrijpelijke wijze zijn zij tot in de hoofdstad doorgedrongen,die toch zeer ver van de grens afligt. In elk geval zijn ze er dus;het schijnt dat het er elke ochtend meer worden.(-) Spreken kan men niet met de nomaden. Onze taal kennen zij niet.(-) Ook hun paarden eten vlees.’ Welnu,ik zeg dat dergelijke teksten door een beweging worden doorkruist die van buiten komt,die dus niet op deze bladzijde van het boek begint,noch op de voorgaande bladzijden,die niet past binnen de lijst,binnen het kader van het boek en iets totaal anders is dan de imaginaire beweging van voorstellingen of de abstracte beweging van begrippen zoals die zich gewoonlijk door de woorden heen en in het hoofd van de lezer afrollen.'(bladzijde 53-54) Wordt vervolgd. Nu weer een gedicht van Mark van Tongele uit de bundel ‘De loeiende tier’. ‘IN ELK OPZICHT ONDERWEG ZIJND/////In het wijde perspectief van opgedane en/mogelijke ervaringen levend,nieuwsgierig.///Er is maar één schrede tussen mij en de dood./Alles is maar een slag,daar zit ‘m de kneep.///Franjes aan de voeten van mijn gewaarwording/maken het me mogelijk te lopen over los,rul zand.///Aanvaarden dat de complexiteit van de realiteit/ons altijd zal overrompelen,dat vicieuze cirkels///of tegenstrijdige reacties de eerdere beslissingen/in vraag stellen. Een denken ontwikkelen dat///zich openstelt voor het onverwachte,dat elke/verpakking met de nodige scepsis bekijkt.///In staat om met het ongewone te kunnen omgaan./Immer blijvend in pijnlijke dalen en lustvolle stromen.'(bladzijde 11) Dit was het gedicht. Wordt vervolgd. Een bijzonder woord. Uit de bundel ‘Lucebert verzamelde gedichten’ het woord ‘huisha’. (bladzijde 154)
