Zouden er ook geen twee of zelfs drie (of nog meer) bureaucratieën zijn? De westerse bureaucratie:haar agrarisch,kadastrale oorsprong,wortels en velden,bomen en slagbomen.de grote volkstelling van Willem de Veroveraar,het leenstelsel,de politiek van de Franse koningen,de claim van de Staat op het eigendom,met haar gemarchandeer met grond door oorlog,processen en huwelijken. Is het in het oosten net zo? Natuurlijk is het te gemakkelijk een oosten voor te spiegelen van rizomen en immanentie;maar de Staat handelt daar niet volgens een boomschema overeenkomstig reeds bestaande,als bomen vertakte klassen die wortel hebben geschoten;in het oosten is sprake van een bureaucratie van kanalen,bijvoorbeeld de beroemde waterbouwkundige macht bij ‘zwak eigendomsrecht’,waar de Staat kanaliserende en gekanaliseerde klassen voortbrengt (vgl. datgene wat nooit in Wittfogels these is weerlegd).(bladzijde 41-42) Wordt vervolgd. Nu weer verder met het verhaal ‘Broer’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘Je zou zweren dat er een hart aan het bonzen is in het ravijn. Dan vang ik een glimp op van de zon die van zijn motorbril ketst als hij van de provinciale weg het smalle pad opdraait dat zich naar onze nederzetting op de top van de heuvel kronkelt. Weldra zal hij stoppen bij het winkeltje tegenover het kruispunt om de oude motor te laten razen,met zijn dikke kont op het zadel te ploffen en te huilen als een wolf – hij is altijd bezig de winkelierster de stuipen op het lijf te jagen,mijn broer,en ze spreekt het dialect al met een slaperige tong als een komkommer.’ (bladzijde 75) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af. Het bijzondere woord. Franca Treur in ‘Letter en geest’ van 15-4-17 heeft boven haar column ‘Glimlachinflatie’ staan. Geen slechte.