een paar gedichten van b.zwaal uit de bundel ‘zeesnede’ gedichten 1984-2019. ‘reed over de dijken/zag het stralende land///in koude geslagen/in zonne getongd///gevat in kom/hemel van water'(bladzijde 367) ‘notenbootbouwers slaan de bomen gade/in hun herfstval///blazen/over het flinterdun vloeiende water///de rozenbeluste rivieren schitteren de wangen heen door/het water///de doorn van het water scheurt de noten'(bladzijde 368) ‘bijbelgesloten de hoven der kerken///boven de vallende zee/de ijsvogel/vliegt///onder jagende wolken/de sneuvogel/ijst///de klank van de wijde sneeuwklok/rolt als mare over de landen///de bijbelbedekte kerkhoven lopen uit///wartelende aan de hemel/’daar was een sneeuwwit vogeltje”(bladzijde 369) ‘de zee rukt///overmacht staart haar aan///de gescheurde netten overvol/verwelkte golven///de maan deukt/de zilvergezuiverde zee/huivert///slaat een afdruk/van het onvermogen/tot in haar diepste troggen///wat kan de zee aan'(bladzijde 370) Dit zijn de gedichten. Wordt vervolgd.