Kortom,luisteren is nog moeilijker dan lezen. Lezen en schrijven zijn niet van elkaar los te denken. Maar eerst is er het lezen,dan het schrijven. De wens om boeken te schrijven kan alleen van andere boeken komen. Lezen begint natuurlijk vroeger – het is na leren praten de bevestiging van de intrede in de sociale wereld,een tweede initiatie.’ (bladzijde 5-6) Wordt vervolgd. Nu weer verder met het verhaal ‘De flits zijn’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘Ik haal wat tegels weg maar het helpt niet,het huis kan niet geleegd worden. Een klein hondje peddelt achter zijn schaduw aan in de woonkamer. Mensen komen me opzoeken als het heet is. Ze zitten bij me op het dak. Moet er een kind naar de wc,dan moet ik haar helpen haar adem in te houden en het duister daarbinnen in te duiken. We kunnen niets zien onder water. Soms snijdt ze zich open aan een mes of de scherpe rand van een kast bij het zoeken naar een handdoek.'(bladzijde 46) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af.