Willem Broens

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.‘Wanneer, als op een rustdag… Wanneer, als op een rustdag, om zijn veld te zien,Een landman uitgaat, ’s morgens, wanneerUit de hete nacht de verkoelende bliksems vielenHeel de tijd en in de verte nog de donder rommeltEn de beek weer haar eigen bedding vindtEn de grond fris groen…

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.‘Mijn eigendom In zijn volheid rust de herfstdag nu,    Geklaard is de druif en de gaard staat rood        Van fruit, al zijn vele fraaie bloesems             Reeds gevallen als dank aan de aarde. En rondom op het land, waar ik over de stille    Veldweg ga, is voor tevredenen        Hun goed gerijpt, en heel…

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.‘Toen ik een jongen was… Toen ik een jongen was,    Redde een god mij vaak        Van het geschreeuw en de roede der mensen,            Toen speelde ik veilig en wel                 Met de bloemen van het bos,                     En de briesjes van de hemel                        Speelden met mij. Zoals jij het hartDer planten verblijdt,Wanneer ze naar…

‘Buonaparte Heilige vaten zijn de dichters,    Waarin de wijn van het leven, de geest         van helden wordt bewaard, Maar de geest van deze jongeling    De snelle, zou hij niet laten springen         Waar het hem wou vatten, het vat?              Dichter, laat hem onaangeroerd                   zoals de geest van de natuur,                        Met zulke stof                            wordt de meester                                weer leerling                             Hij kan in het gedicht                                …

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.‘[Hyperions lied van het lot] Gij loopt daarboven in het licht    Op zachte bodem, zalige genieën!        De stralende lucht van de goden            Streelt u zachtjes,                Zoals de vingers van de muzikante                    Heilige snaren. Zonder lot, zoals de slapende    Zuigeling, ademen de hemelingen;        Kuis bewaard            In een schuchtere knop                Bloeit eeuwig                    Voor hen de geest,                        En hun zalige ogen                            Kijken in…

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.Samengesteld door Koen Stassijns en Ivo van Strijtem; vertaald door Erik Deryckeen Geert van Istendael.‘Aan de Duitsers(Eerste versie) Spot niet met het kind, wanneer het met zweep en sporenOp een houten ros zich groot en dapper acht,Want ook gij, Duitsers, zijt welArm aan daden en vol gedachten. Of…

Weer verder met een gedicht uit ‘De mooiste van FriedrichHölderlin’.‘Tot de schikgodinnen Één enkele zomer nog, gun mij, machtigen,En één enkele herfst, tot mijn gezang gerijpt is,Opdat mijn hart, verzadigd metHet zoete spel, dan gedweeër sterft. De ziel die bij leven haar goddelijk deelNiet kreeg, vindt ook in de diepe Orcus geen rust:Zodra mij echter…

Verder met de gedichten van Hölderlin uit de bundel ‘Demooiste van Friedrich Hölderlin’.De eiken Uit de tuinen kom ik tot u, gij zonen der bergen!Uit de tuinen, daar woont de natuur geduldig en huiselijk,Zorgend, zelf verzorgd, met de mens, de nijvere, samen.Gij echter, heerlijke wezens, staat, als een volk van TitanenIn de al te makke…

Weer verder met het essay ‘Een last van brandhout: verlies enbelofte in Friedrich Hölderlins poëzie’ van Bart Philipsen uit de bundel‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.‘De kleine, vaak naïeve gedichtjes die hij tijdens die tweede ‘helft van hetleven’ schrijft – en er zijn er veel minder (ongeveer vijftig) bewaard dan hijer geschreven heeft – zijn in…

Weer verder met het essay ‘Een last van brandhout; verlies enbelofte in Friedrich Hölderlins poëzie’ van Bart Philipsen uit de bundel‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.‘En het eindigt met een duistere allusie op de dood van de Griekse held en –fundamenteler – van de muze der muzen, de herinnering zelf: Mnemosyne sterft opeen apocalyptisch slachtveld, ‘toen…