Willem Broens

een gedicht van J.L. Borges uit de bundel ‘Lof der duisternis’. ‘In de twintiger jaren van deze eeuw/// Het rad der sterren is niet eindeloos:/ één vorm die terugkeert is de tijger;/ wij,toch,ver van avontuur en toeval,/ waanden ons verbannen naar een uitgeputte tijd,/ de tijd,waarin niets plaats kan vinden./ Hier was niet het tragische…

een gedicht van J.L. Borges uit de bundel ‘Lof der duisternis’. ‘DE BORGES/// Niets of bijna niets is van mijn vaderen/ langs Portugese lijn,de Borges,mij bekend:/ wat vage mensen,die hun angsten,hun gewoonten,/ hun gestrengheid,in mijn vlees,ergens,vervolgen. IJl,alsof ze nooit waren geweest,zijn zij/ onttrokken aan de wegen van de kunst en/ maken,raadselachtig,deel uit/ van de tijd,de…

een gedicht van J.L. Borges uit de bundel ‘Lof der duisternis’. ‘Toespeling op de dood van kolonel Francisco Borges (1833-1874)/// Zo is mijn laatste beeld van jou:te paard,/ in dat schemeruur,waarin je zocht te sterven;/ laat van alle uren uit je levenslot/ dit bitter,roemrijk,uur tenminste levend blijven./ Witte kleur van paard en poncho/ vordert in…

een gedicht van J.L. Borges uit de bundel ‘Lof der duisternis’. ‘VERWATEN RUST/// Ontzaglijker dan meteoren,vallen streken licht/ het duister aan./ De hoge stad – onkenbaar – staat steeds harder in het land./ Zeker van mijn leven en mijn dood,bekijk ik de eerzuchtigen/ en wilde ze begrijpen./ Hun dag:begerig als een lasso in de lucht./…

een gedicht van J.L. Borges uit de bundel ‘Lof der duisternis’. ‘SMEDING/// Als een blindeman,met handen die mij voorgaan/ – wèg de muren,vaag de luchten – / loop ik,traag van schrik,te tasten,/ in gespleten nachten,/ naar de verzen die gaan komen./ Verbranden moet ik het verfoeide duister/ in hun reine vuurhaard:/ woordenpaars/ op de gestriemde…

gedicht van J.L. Borges uit de bundel ‘Lof der duisternis’. ‘EENVOUD/// Gewillig als een bladzij/ die je,toegewijd,/ vaak raadpleegt,/ gaat het tuinhek open;/ binnen hoeven zich de blikken/ niet te richten op de dingen:/ deze liggen,welomlijnd,/ al vast in het geheugen./ De gewoonten ken ik en de zielen,/ de van zinspeling zo eigen taal/ die…

gedicht van J.L. Borges uit de bundel ‘Lof der duisternis’. ‘EINDE VAN HET JAAR/// Noch het symbolisch detail/ dat een drie door een twee vervangt,/ noch die lege metafoor/ welke een spanne tijds oproept/ die sterft en één die doemt,/ noch de voleinding van een aardebaan/ dreigen het hoogland – deze nacht – / met…

weer een gedicht van J.L.Borges nu uit de bundel ‘Lof der duisternis’. ‘DE ROOS/// De roos die nooit verwelkt,/ waarvan ik niet zingen kan,/ die geurt en van gewicht is en/ uit donkerzwarte tuin in diepe nacht,/ uit geeft niet welke tuin op geeft niet welke avond,/ de roos die – alchemistisch wonder – /…

een gedicht van J.L. Borges uit de bundel ‘De Gezworenen’. ‘DE GEZWORENEN/// In het midden van Europa spannen ze samen./ De gebeurtenis dateert van 1291./ Het betreft mannen van verschillende afkomst,die verschil-/ lende godsdiensten belijden en die in verschillende talen spre-/ ken./ Ze hebben het vreemde besluit genomen om redelijk te zijn./ Ze hebben besloten…

een gedicht van J.L. Borges uit de bundel ‘De Gezworenen’. ‘1982/// Op de plank,achter de rij boeken,heeft zich een hoop stof/ gevormd, Mijn ogen zien het niet. Voor mijn gevoel is het een/ spinnenweb./ Het is een minuscuul deel van het weefsel dat wij de univer-/ sele geschiedenis of het kosmische proces noemen. Het is…