Willem Broens

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Het is dit spel van intensiteitsschalen dat het opgaan van de ironie en het neergaan van de humor bij Nietzsche bepaalt en dat zich als consistentie of kwaliteit van het beleefde in relatie tot het uiterlijke ontwikkelt. Het aforisme is de zuivere materie van de lach en van de vreugde….

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Hij zei:doe er nog een schepje bovenop,het is nog niet walgelijk genoeg, of: het is schitterend,zo walgelijk als dat is,het is een wonder,een meesterwerk,een giftige bloem,eindelijk ‘begint de mens interessant te worden’. Op deze manier bijvoorbeeld beschouwt en behandelt Nietzsche dat wat hij het slechte geweten noemt. Er zijn altijd…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Onze decadentie en degeneratie blijkt uit de manier waarop wij de behoefte voelen op angst in te zetten,op eenzaamheid,schuld en het drama van de communicatie,kortom op heel de tragiek van de innerlijkheid. Zelfs Max Brod vertelt nog over het waanzinnige lachen van de toehoorders,toen Kafka uit ‘Der Prozess’ voorlas. En…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘De intensiteit heeft met eigennamen te maken,en dat zijn noch voorstellingen van dingen(of personen),noch voorstellingen van woorden. Soort- of persoonsnamen,de voorsocratische denkers,de romeinen,de joden,Christus,de Anti-christ,Julius Caesar,Borgia,Zarathustra,al deze eigennamen die in Nietzsches teksten opduiken en terugkeren,zijn significanten,noch significaten,maar benoemingen van de intensiteit op een lichaam;dat kan het lichaam van de aarde…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Een aforisme is niet alleen een betrekking tot het buiten,het heeft als tweede kenmerk dat het een betrekking tot iets intensiefs is. En dat is hetzelfde. Over dit punt hebben Klossowski en Lyotard alles gezegd. Deze ‘belevingstoestanden’ waarover ik zojuist sprak om te tonen dat zij niet in voorstellingen of…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Dit gebeurde in het tijdschrift ‘Acéphale’ waaraan Jean Wahl,Bataille en Klossowski verbonden waren. Maar nu is dat misschien niet meer het probleem. De strijd moet niet meer op het niveau van de teksten worden gevoerd. Niet omdat men op dat niveau niet zou kunnen strijden,maar omdat die strijd niet meer…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Iets springt uit het boek en treedt in contact met een zuiver buiten. Daar schuilt,naar mijn mening,het recht op tegeninterpretatie voor het gehele werk van Nietzsche. Een aforisme is een krachtenspel,een toestand van krachten die aan elkaar altijd uiterlijk zijn. Een aforisme wil niets zeggen,betekent niet en kent significant noch…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Het denken op het buiten aansluiten,dat is precies wat de filosofen nooit hebben gedaan,zelfs wanneer zij over politiek spraken of over een wandeling,of over frisse lucht. Het is niet voldoende om het denken direct en onmiddellijk aan het buiten aan te sluiten. ‘…Zij komen als het noodlot,zonder motief,zonder ratio,zonder consideratie,zonder…

met ‘Nomaden-denken’ van Gilles Deleuze. ‘Wat zijn nu de kenmerken van een aforisme van Nietzsche,die ons deze indruk geven? Er is en één dat Maurice Blanchot in ‘L’Entretien infini’ in het bijzonder heeft benadrukt. Namelijk de relatie tot het buiten. Wanneer men een tekst van Nietzsche op een willekeurige bladzijde openslaat,treedt men voor het eerst…

met ‘Nomaden-denken van Gilles Deleuze. ‘Er is een moment waarop het noodzakelijk wordt deel te nemen en met de patiënt mee te doen,men moet zover gaan zijn toestand te delen. Gaat het daarbij om een soort sympathie,empathie of om identificatie? Het is beslist veel ingewikkelder. Wat wij ervaren is eerder de noodzakelijkheid van een relatie,die…