Willem Broens

met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Als je er echt in zit,kun je al lezende het gevoel blijven houden dat er iets belangrijks gezegd gaat worden. Zolang je de zin maar uitleest. Je blijft de syntactische wendingen volgen,de woorden verschuiven door in andere volgordes te staan ook subtiel van betekenis (bijvoorbeeld,je zou ‘for’ in…

met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Wat is dat vergissen dan precies? Neem het voorzetsel. Een voorzetsel kan zich nog vergissen zolang zijn status onopgelost blijft – wat een voorzetsel betekent of doet kun je tenslotte alleen begrijpen als je weet bij welk woord het voorzetsel hoort. In dit fragment wordt de oplossing van…

met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Stein stelt dit nergens zo expliciet,maar ik denk dat dit vergissen en het voortzetten van het continue heden samenhangen. Neem de tweede alinea van ‘Patriarchal Poetry’,een stormende tekst die in zijn textuur zelf alle vaste categorieën (alle patriarchale poëzie) omverblaast: ‘For before let ik before to be before…

met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ”And I see that Aaron[Copland] is looking over the beginning of a long piece of mine and I said,’Aaron,did you get to that section where the strings and the solo cello does not let up?’ It goes on for pages,just the cello,either in the tessitura and the trings…

met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Dit gaat over de verhouding tussen schrijfhandeling en realiteit. Als de blik van het papier wegglijdt gaat hij naar de buitenwereld toe – die de gedaante blijkt te hebben van een scherm van mogelijkheden waarop nooit iets te lezen valt. Dat is opmerkelijk. Het contrasteert bijvoorbeeld met de…

met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Schrijven vertegenwoordigt niet,het maakt de lezer en de schrijver zelf tegenwoordig. En als die tegenwoordigheid an sich het hoofdonderwerp zou zijn,zou falen eigenlijk niet eens mogelijk zijn. ‘Everybody’s Autobiography’ eindigt als volgt:’That is a natural thing,perhaps I am not I even if my little dog knows me but…

met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Stein verlangde naar woorden. Naar het gevoel van de woorden. Ze gebruikt dingen om haar heen om tot aandachtiger schrijven te komen. Jeroen Mettes zet boven zijn ritmeartikel een motto van Stein:’Successions of words are so agreeable. It is about this.’ En aan het eind van ‘Everybody’s Autobiography’…

met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Ongeveer de helft van ‘Poetry and Grammar’ gaat over het raderwerk van de taal. Stein evalueert woordsoorten,door te luisteren naar wat ze doen,dan evalueert ze verschillende soorten interpunctie,ze evalueert het emotionele verschil tussen een alinea en een zin. Dat zijn allemaal vormen van luisteren naar de taal,en daarmee…

met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Representatie is een vorm van vertalen,en daarbij gaat altijd iets verloren. Nooit doet de representatie volledig recht aan de werkelijkheid. Omdat het bij representeren,bij vertegenwoordigen,over iets met mogelijk serieuze consequenties gaat,over macht misschien,dienen we ons steeds bewust te zijn van het falen van elke representatie. We moeten een…

met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Maar poëzie gaat over de fascinatie voor de naam,de liefde voor het noemen van de dingen. Bij het schrijven van poëzie moet Stein dus grote moeite doen om dingen niet bij hun naam te noemen. Ze zoekt een andere techniek die de namen van de dingen zelf vermijdt…