Willem Broens

met het essay van Anneke Brassinga ‘Leopold – O rijkdom van het onvoltooide’. ‘Zoiets beleef niet,ik althans weiger te geloven dat Boutens die ochtend het dunne zand van zijn sluimering werkelijk verstuiven zag,alsof Klaas Vaak in de nanacht echt zand in ’s dichters ogen was komen strooien. En wat heb je aan verzinsels? Of aan…

met het essay van Anneke Brassinga ‘Leopold – O rijkdom van het onvoltooide’. ‘Wat je doet als je Leopold leest,is een innerlijk landschap betreden. Het is geen werkelijkheid achter de dingen die wordt opgeroepen. Wat heerst,is een gemoedsklimaat waarin,zonder dat er heel expliciet wordt gehistoriseerd,een grote rijkdom van culturen – bijvoorbeeld die van de Arabische…

met het essay van Anneke Brassinga ‘Leopold – O rijkdom van het onvoltooide’. ‘Wat aan Leopolds poëzie zo levend is als aan een doornige braamstruik,is,denk ik soms,overal elders allang uitgestorven:dat iets in zichzelf besloten is – dat het kunstgewrocht,tekst vol holten zijnde,gevuld is met ziel. Ik weet niet of het woord ‘ziel’ nog gangbaar is,misschien…

dagen weer suppoost bij mijn eigen ‘installatie’ ‘Gasten over de vloer’ bij de kunstmanifestatie Klifhanger Nu weer verder met het essay van Anneke Brassinga ‘Leopold – o rijkdom van het onvoltooide’. Hoe te lezen. ‘Niet voor niets ook begint Leopold vaak een gedicht met ‘O’,de klank van de geopende mond,de zachte holte achter de boorden…

met het essay van Anneke Brassinga ‘Leopold – O rijkdom van het onvoltooide’. ‘In het merendeel van Leopolds gedichten leeft op die manier de levensangst. Er staat tegenover,getuige een van de notities voor het gedicht ‘Een ondergang aan walmende horizont’:’en ook nog dit/trots die standhoudt tegenover het grootste’,met als variant ‘weet van geen bezwijken’,en dan…

met het essay van Anneke Brassinga ‘Leopold – O rijkdom van het onvoltooide’. ‘Er zijn in deze tekst alom beelden van kromming,leegte,diepte,holte,bocht,en dat is bij Leopold geen zeldzaamheid. In dit geval leek het alsof al die ruimten bij voorbaat vervat waren in die summiere aanduiding ‘hart v/d roos’,alsof ze daaraan ontsprongen – zodat de roos…

met het essay van Anneke Brassinga ‘Leopold – O rijkdom van het onvoltooide’. ‘In de laatste versie is herfst geworden de ‘leegte van het winterwoud’,het vragen blijft ‘handenwringend klagen’,de klimopblaren zijn nu gepreciseerd als:’de gekromde,de kromme,en schrompelende,onder de klauw der,in de glans der’. Als ik de tekst zou moeten voorlezen die zou zijn aan te…

met het essay van Anneke Brassinga ‘Leopold – O rijkdom van het onvoltooide’. ‘Evenzeer psychisch als fysisch;bij Leopold is symboliek een bijkans samenvallen van beeldspraak en verwijzing naar de buitenwereld. Ik althans beluister zo’n rijtje woorden binnen het geheel van de indrukwekkende reeksen onvoltooid gebleven gedichten als precies even sterk naar binnen als naar buiten…

weer verder met het essay van Anneke Brassinga ‘Leopold – O rijkdom van het onvoltooide’. ‘Want ook zij worden daarbij tot inhoud die alleen nog maar reliek van hun levende vorm kan zijn omdat hun onvoltooide staat van wording opeens voltooid is door een tegenkracht. Er is iets voor te zeggen dat een kunstwerk altijd…

paar aantekeningen van Elias Canetti uit ‘Het pantheon van vergeten dingen’. ‘Voor het eerst een enkele gedachte hebben en dat niet weten.’ (blz. 162) ‘Dat we nooit meer aan de geschiedenis zullen ontkomen,is voor mij de verpletterendste van alle gedachten.’ (blz. 160) ‘De glans van gisteren! Sprekend water.’ (blz. 147) ‘Gedichten raken me in een…